Dziwne uczucie. Życie po życiu. Tony śmieci w głowie. Miliony straconych godzin. Druga szansa jest w zasięgu ręki. Daję sobie ten przywilej by zacząć od zera - choć zero się nigdy nie powtórzy. Za dużo mam bagaży, by można się było mamić tym, że gdziekolwiek udało mi się powrócić. Jestem gdzieś dalej. Tylko gdzie?
